أُولَٰئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۚ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا
At Mensur
I wigi, leonanat n Âaden, ddaw sen isaffen ppazzalen. Ad qqnen, dinna, imeqyasen n ddheb, ad lsen iceîîiven izegzawen n leêrir, êewcen s ddheb. Ad élen, degs, $ef imîeôêen izewwqen. A lebsa lâali, a tanezdu$t tumâint!
: