وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا ۩
انصاریان
و گریه کنان به رو در می افتند و [شنیدن قرآن] بر فروتنی و خشوعشان می افزاید.
آیتی
و به رو درمى‌افتند و مى‌گريند و بر خشوعشان افزوده مى‌شود.
بهرام پور
و گريه كنان بر چانه‌ها به خاك افتند و خشوعشان افزون شود
فولادوند
و بر روى زمين مى‌افتند و مى‌گريند و بر فروتنى آنها مى‌افزايد.
الهی قمشه‌ای
و آنها با چشم گریان همه سر به خاک عبودیت نهاده، و پیوسته بر فروتنی و ترسشان (از خدا) می‌افزاید.
خرمدل
و (بار دیگر) بر چهره‌ها فرو می‌افتند و می‌گریند و (اشک شادی می‌ریزند، و مواعظ قرآن) بر تواضع آنان (در برابر خدا) می‌افزاید.
خرمشاهی
و به رو در می‌افتند و می‌گریند و بر خشوع و خشیت آنان می‌افزاید
مکارم شیرازی
آنها (بی‌اختیار) به زمین می‌افتند و گریه می‌کنند؛ و (تلاوت این آیات، همواره) بر خشوعشان می‌افزاید.
معزی
و بیفتند بر چانه‌ها گریه کنند و بیفزایدشان زاری (فروتنی)
مجتبوی
و بر زنخها- رويها- افتاده، مى‌گريند و بر فروتنى و نرمدليشان مى‌افزايد.
صادقی تهرانی
و بر (روی) چانه‌هاشان گریان (بر خاک) فرو می‌افتند، در حالی‌که (این عمل) فروتنی آنان را افزون می‌کند.