إِذًا لَأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا
انصاریان
در آن صورت دو برابر در دنیا و دو برابر در آخرت عذاب به تو می چشاندیم، آن گاه برای خود در برابر ما یاوری نمی یافتی.
آیتی
آنگاه تو را دو چندان در دنيا و دو چندان در آخرت عذاب مى‌كرديم و براى خود در برابر ما ياورى نمى‌يافتى.
بهرام پور
در آن صورت حتما تو را دو چندان [در اين‌] زندگى و دو چندان را [بعد از] مرگ عذاب مى‌چشانديم، آن‌گاه در برابر ما براى خود ياورى نمى‌يافتى
فولادوند
در آن صورت، حتماً تو را دو برابر [در] زندگى و دو برابر [پس از] مرگ [عذاب‌] مى‌چشانيديم، آنگاه در برابر ما براى خود ياورى نمى‌يافتى.
الهی قمشه‌ای
و در آن صورت به تو جزاء این عمل را می‌چشاندیم و عذاب تو را در حیات دنیا و پس از مرگ مضاعف می‌گردانیدیم و آن‌گاه از (قهر و خشم) ما بر خود هیچ یاوری نمی‌یافتی.
خرمدل
(و اگر چنین می‌کردی) در این صورت عذاب دنیا و عذاب آخرت (تو) را چندین برابر (می‌ساختیم و) به تو می‌چشاندیم (چرا که گناه بزرگان بزرگ است). سپس در برابر ما یار و یاوری نمی‌یافتی (تا عذاب ما را از تو به دور دارد).
خرمشاهی
در آن صورت دو چندان [عذاب‌] در زندگی دنیا و دو چندان پس از مرگ به تو می‌چشاندیم آنگاه برای خود در برابر ما یاوری نمی‌یافتی‌
مکارم شیرازی
اگر چنین می‌کردی، ما دو برابر مجازات (مشرکان) در زندگی دنیا، و دو برابر (مجازات) آنها را بعد از مرگ، به تو می‌چشاندیم؛ سپس در برابر ما، یاوری برای خود نمی‌یافتی!
معزی
در آن هنگام می‌چشانیدیمت دو برابر زندگی و دو برابر مردن را سپس نمی‌یافتی برای خویش بر ما یاوری را
مجتبوی
آنگاه- در صورت گرايش- تو را دو چندان [عذاب‌] در اين زندگى و دو چندان پس از مرگ مى‌چشانديم، و آنگاه براى خويش در برابر ما ياورى نمى‌يافتى.
صادقی تهرانی
در آن هنگام حتماً تو را چند برابر (در) زندگی و چند برابر (در) مرگ (عذاب) می‌چشاندیم، سپس علیه ما برای یاوری توانمند نمی‌یابی
: