قُلْ لَوْ كَانَ فِي الْأَرْضِ مَلَائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَسُولًا
انصاریان
بگو: اگر در زمین [به جای بشر] فرشتگانی بودند که با آرامی راه می رفتند، یقیناً فرشته ای را از آسمان برای آنان به پیامبری نازل می کردیم [زیرا هدایتگر هر گروهی باید از جنس خودشان باشد.]
آیتی
بگو: اگر در روى زمين فرشتگان به آرامى راه مىرفتند، برايشان به پيامبرى فرشتهاى از آسمان نازل مىكرديم.
بهرام پور
بگو: اگر در روى زمين فرشتگانى بودند كه آسوده خاطر راه مىرفتند، البته بر آنها نيز از آسمان فرشتهاى را به عنوان پيامبر مىفرستاديم
فولادوند
بگو: «اگر در روى زمين فرشتگانى بودند كه با اطمينان راه مىرفتند، البته بر آنان [نيز] فرشتهاى را بعنوان پيامبر از آسمان نازل مىكرديم.»
الهی قمشهای
بگو: اگر فرشتگان را در زمین مسکن و قرارگاه بودی ما هم فرشتهای را از آسمان به رسالت بر آنها میفرستادیم (که رسول باید از جنس امت باشد و گرنه حجت و معجزش پذیرفته نشود).
خرمدل
بگو: اگر در زمین (به جای انسانها) فرشتگانی مستقرّ و در آن راه میرفتند، ما از آسمان (از جنس خودشان) فرشتهای را به عنوان پیغمبر به سویشان میفرستادیم (چرا که رهبر باید از جنس پیروان خود باشد).
خرمشاهی
بگو اگر در روی زمین فرشتگانی بودند که آرام و آهسته [به این سو و آن سو] میرفتند ما نیز برای آنان از آسمانی فرشتهای به پیامبری فرو میفرستادیم
مکارم شیرازی
بگو: «(حتی) اگر در روی زمین فرشتگانی (زندگی میکردند، و) با آرامش گام برمیداشتند، ما فرشتهای را به عنوان رسول، بر آنها میفرستادیم!» (چرا که رهنمای هر گروهی باید از جنس خودشان باشد).
معزی
بگو اگر میبود در زمین فرشتگانی که راه میرفتند آرمیدگان هر آینه میفرستادیم بر ایشان از آسمان فرشتهای را پیامبر
مجتبوی
بگو: اگر در زمين فرشتگانى مىبودند كه با آرامش راه مىرفتند هر آينه بر آنان از آسمان فرشتهاى را به پيامبرى فرومىفرستاديم.
صادقی تهرانی
بگو: «اگر در روی زمین فرشتگانی بودند- که با آرامش و اطمینان راه میرفتند- بیگمان از آسمان بر آنان فرشتهای را به پیامبری فرو میفرستادیم.»