وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ
انصاریان
و به آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده نگویید، بلکه [در عالم برزخ] دارای حیات اند، ولی شما [کیفیت آن حیات را] درک نمی کنید.
آیتی
آنان را كه در راه خدا كشته مىشوند، مرده مخوانيد. آنها زندهاند و شما در نمىيابيد.
بهرام پور
و به كشتگان راه خدا مرده نگوييد، بلكه زندهاند ولى شما درك نمىكنيد
فولادوند
و كسانى را كه در راه خدا كشته مىشوند، مرده نخوانيد، بلكه زندهاند؛ ولى شما نمىدانيد.
الهی قمشهای
و به آنان که در راه خدا کشته شوند مرده نگویید، بلکه زنده ابدی هستند و لیکن همه شما این حقیقت را درنخواهید یافت.
خرمدل
و به کسانی که در راه خدا کشته میشوند مرده مگوئید، بلکه آنان زندهاند، ولیکن شما (چگونگی زندگی ایشان را) نمیفهمید.
خرمشاهی
و کسانی را که در راه خدا کشته میشوند، مرده نخوانید، بلکه زندهاند ولی شما نمیدانید
مکارم شیرازی
و به آنها که در راه خدا کشته میشوند، مرده نگویید! بلکه آنان زندهاند، ولی شما نمیفهمید!
معزی
و نگوئید بدانان که کشته شدند در راه خدا مردگان بلکه زندگانند و لیکن درنمییابید
مجتبوی
و آنان را كه در راه خدا كشته مىشوند مردگان مگوييد، بلكه زندگانند ولى شما درنمىيابيد.
صادقی تهرانی
و دربارهی کسانی که در راه خدا کشته میشوند، نگویید مردههایند؛ بلکه زندگانند، ولی شما باریکبینی نمیکنید.