قُلْ إِنَّمَا أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنْذَرُونَ
انصاریان
بگو: من فقط شما را به وسیله وحی بیم می دهم، ولی کران، بانگ دعوت را هنگامی که بیمشان دهند، نمی شنوند.
آیتی
بگو: من شما را به وحى بيم مىدهم. ولى كران را چون بيم دهند، نمىشنوند.
بهرام پور
بگو: من تنها با وحى [الهى و قرآن] شما را هشدار مىدهم ولى كران چون بيم داده شوند دعوت را نمىشنوند
فولادوند
بگو: «من شما را فقط به وسيله وحى هشدار مىدهم.» و[لى] چون كران بيم داده شوند، دعوت را نمىشنوند.
الهی قمشهای
بگو که من شما را به وحی خدا (از عذابش) میترسانم ولی گوش کر هنگام وعظ و اندرز، سخن و دعوت حق را نمیشنود.
خرمدل
بگو: (ای کافران! من از پیش خود چیزی نمیگویم و با سخنان خود شما را بیم نمیدهم. بلکه) شما را با وحی (و کلام آسمانی قرآن) بیم میدهم. (اگر در دل سخت شما اثر نمیگذارد، به خاطر آن است که بر اثر رویگردانی از حق، انگار پردههای گناه و غرور و غفلت بر گوشهایتان فرو افتاده است و کرتان ساخته است) و اشخاص کر هنگامی که بیم داده میشوند، صدا و ندا را نمیشنوند.
خرمشاهی
بگو همانا شما را از طریق وحی هشدار میدهم، و البته کران-چون هشدار یابندندایی نمیشنوند
مکارم شیرازی
بگو: «من تنها بوسیله وحی شما را انذار میکنم!» ولی آنها که گوشهایشان کر است، هنگامی که انذار میشوند، سخنان را نمیشنوند!
معزی
بگو جز این نیست که شما را ترسانم به وحی و نشنوند گنگان بانگ را گاهی که بیم داده شوند
مجتبوی
بگو: همانا من شما را به وحى- اين قرآن- بيم مىكنم، و كران آنگاه كه بيمكرده شوند خواندن را نمىشنوند- بانگ دعوت به حق را درنيابند-.
صادقی تهرانی
بگو: «من شما را فقط به وسیلهی (این) وحی هشدار میدهم.» و کَران -هنگامی که هشدار داده شوند- نمیشنوند.