قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ
انصاریان
گفتند: می خواهیم از آن بخوریم و دل های ما آرامش یابد، و بدانیم که تو [در ادعای نبوتت] به ما راست گفته ای، و ما بر آن از گواهان باشیم.
آیتی
گفتند: مىخواهيم كه از آن مائده بخوريم تا دلهايمان آرام گيرد و بدانيم كه تو به ما راست گفتهاى و بر آن شهادت دهيم.
بهرام پور
گفتند: مىخواهيم از آن بخوريم و دلهايمان مطمئن شود و بدانيم كه به ما قطعا راست گفتهاى و خود از شاهدان آن باشيم
فولادوند
گفتند: «مىخواهيم از آن بخوريم، و دلهاى ما آرامش يابد، و بدانيم كه به ما راست گفتهاى، و بر آن از گواهان باشيم.»
الهی قمشهای
گفتند: میخواهیم هم از آن مائده آسمانی تناول کنیم و هم دلهای ما مطمئن شود و هم به راستی عهدهای تو پی بریم و بر آن (به مشاهده) از گواهان باشیم.
خرمدل
گفتند: میخواهیم (به عنوان تبرّک) از آن (خوان یغما چیزی) بخوریم و دلهایمان (با زیادت یقین به قدرت ربّالعالمین) آرامش یابد و (به عینالیقین) بدانیم که تو (در رسالت خود) به ما راست گفتهای و (با تبدیل استدلالات نظری به مشاهدات تجربی و بصری، وسوسهها از زوایای دلها زدوده شود و در پیش آنان که چنین معجزهای را نمیبینند) جزو گواهان بر آن باشیم.
خرمشاهی
گفتند میخواهیم از آن بخوریم و دلهایمان آرام گیرد و بدانیم که به ما راست گفتهای و خود از گواهان آن باشیم
مکارم شیرازی
گفتند: «(ما نظر بدی نداریم،) میخواهیم از آن بخوریم، و دلهای ما (به رسالت تو) مطمئن گردد؛ و بدانیم به ما راست گفتهای؛ و بر آن، گواه باشیم.»
معزی
گفتند خواهیم از آن خوریم و مطمئن گردد دلهای ما و بدانیم که راست گفتهای با ما و باشیم بر آن از گواهان
مجتبوی
گفتند: مىخواهيم تا از آن بخوريم و دلهامان آرام گيرد و بدانيم كه به ما راست گفتهاى و بر آن از گواهان باشيم.
صادقی تهرانی
گفتند: «میخواهیم از آن بخوریم و دلهایمان (بدان) آرامش یابد و بدانیم که به ما راست گفتهای و بر آن از گواهان باشیم.»