روزی که [همگان] صیحه و فریاد را به حق و درستی می شنوند [و] آن روز، روز بیرون آمدن [از قبرها] ست.

روزى كه آن آواز سهمناك را به حق مى‌شنوند، آن روز، روز بيرون‌شدن از گور است.

روزى كه صيحه [ى رستاخيز] را به حق مى‌شنوند. آن [روز] روز بيرون شدن [از قبرها] است

روزى كه فرياد [رستاخيز] را به حق مى‌شنوند، آن [روز] روز بيرون آمدن [از زمين‌] است.

روزی که خلق آن صیحه به حق را بشنوند آن روز هنگام خروج (از قبرها) است.

روزی فریاد (رستاخیز) را راست و درست و چنانکه باید می‌شنوند، آن روز، روز بیرون آمدن (مردگان از میان قبورشان) است.

روزی که صیحه را به حق بشنوند، آنگاه روز رستاخیز است‌

روزی که همگان صیحه رستاخیز را بحق می‌شنوند؛ آن روز، روز خروج (از قبرها) است!

روزی که شنوند خروش را به حقّ آن است روز برون آمدن‌

آن روز كه آن بانگ حق- دميدن دوم- را بشنوند، آن است روز بيرون‌شدن [از گور].

روزی که فریاد رستاخیز [:جان‌خواه] را بحقّ می‌شنوند، آن (روز)، روز بیرون آمدن (از گورستان مرگ به آستانه‌ی زندگی) است.