وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
انصاریان
و هرگز خدا کسی را چون اجلش فرا رسد، مهلت نمی دهد؛ و خدا به اعمالی که انجام می دهید، آگاه است.
آیتی
چون كسى اَجلش فرا رسد، خدا مرگ او را به تأخير نمىافكند. و خدا به كارهايى كه مىكنيد آگاه است.
بهرام پور
و خدا هرگز [مرگ] كسى را وقتى اجلش فرا رسيد به تأخير نمىاندازد، و خدا بدانچه مىكنيد آگاه است
فولادوند
و[لى] هر كس اجلش فرا رسد، هرگز خدا [آن را] به تأخير نمىافكند، و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است.
الهی قمشهای
و خدا هرگز اجل هیچ کس را از وقتش که فرا رسد تأخیر نیفکند و خدا به هر چه کنید آگاه است.
خرمدل
خداوند هرگز مرگ کسی را به تأخیر نمیاندازد هنگامی که اجلش فرا رسیده باشد. خداوند کاملاً آگاه از کارهائی است که انجام میدهید (و سزا و جزای شما را خواهد داد).
خرمشاهی
و خداوند هرگز کسی را چون اجلش فرا رسد، بازپس ندارد، و خداوند به آنچه میکنید آگاه است
مکارم شیرازی
خداوند هرگز مرگ کسی را هنگامی که اجلش فرا رسد به تأخیر نمیاندازد، و خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است.
معزی
و هرگز پس نیندازد خدا جائی را گاهی که بیاید سرآمدش و خدا آگاه است بدانچه میکنید
مجتبوی
و هرگز خدا كسى را چون سرآمدش رسيده باشد بازپس ندارد، و خدا بدانچه مىكنيد آگاه است.
صادقی تهرانی
و هر کس اجلش فرا رسد، هرگز خدا آن را به تأخیر نمیافکند. و خدا به آنچه میکنید بسی آگاه است.