فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا
انصاریان
و آنان کیفر سنگین کفر و کبرشان را چشیدند و سرانجام کارشان خسارت بود.
آیتی
پس عقوبت عمل خود را چشيدند. عاقبت كارشان زيانكارى بود.
بهرام پور
پس سزاى كار خود را چشيدند و پايان كارشان خسران بود
فولادوند
تا كيفر زشت عمل خود را چشيدند، و پايان كارشان زيان بود.
الهی قمشه‌ای
تا کیفر کردار خود چشیدند و عاقبت کارشان زیانکاری (و حسرت) گردید.
خرمدل
و عقوبت اعمالشان را چشیده‌اند، و عاقبت کار و بارشان زیان و خسران بوده است.
خرمشاهی
بدین‌سان عقوبت کار خود را چشید و عاقبت کارش زیان بود
مکارم شیرازی
آنها آثار سوء کار خود را چشیدند؛ و عاقبت کارشان خسران بود!
معزی
پس چشید فرجام کار خویش را و شد پایان کار او زیانکاری‌
مجتبوی
پس سرانجامِ بدِ كارِ خود را چشيدند و عاقبت كارشان زيانكارى بود.
صادقی تهرانی
پس کیفر زشت عمل خود را چشیدند و پایان کارشان زیان بود.
: