وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا
تهفسیری ئاسان
ئینسان (کاتێك تهنگهتاو دهبێت) دوعاو نزای شهڕ دهکات، ههروهك چۆن له کاتی ئاسایدا دوعای خێر دهکات، ئینسان ههمیشهو بهردهوام به پهلهو ههڵهشهیه.