وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ
تهفسیری ئاسان
(ئهی محمد (صلى الله عليه وسلم)، ئهی ئیماندار) وازلهوانه بهێنه که ئاینی خۆیان کردووه بهگاڵتهوگاڵتهجار و ژیانی دنیا فریوی داون و سهر لێشێواوی کردوون، یادیان بهێنهرهوه بهقورئان تا کهس تیا نهچێت بههۆی کارو کردهوهی نالهباریهوه، ئهو کاته جگه له خوا کهس نهبێت پشتیوانی بێت، کهسیش نهبێت تکاکاری بێت، چونکه کابرای خوانهناس ههرچیهکی ببێت و بیهوێت بیکاته بارمتهو فیدیهی خۆی، لێی وهرناگرێت، ئا ئهوانه کاسانێکن که گرفتار بوون و تیاچوون به دهست کارو کردهوهی نالهباری خۆیانهوه، بۆ ئهوانه خواردنهوه و ئاوی لهکوڵ و سزای بهئێش ئامادهیه، بههۆی بێ باوهڕ بوونیانهوه.