وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَنْ قَالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنْتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ
تهفسیری ئاسان
کێ لهوه ستهمکارتره که درۆ بۆ خوا ههڵبهستێت و یاخود بڵێت: منیش وهحی و نیگام بۆ هاتووه، له ڕاستیشدا هیچی بۆ نههاتبێت، ههروهها ئهو کهسهش که وتویهتی: منیش وهک قورئان کتێبێک دادهبهزێنم وهک خوا دایبهزاندوه، خۆ ئهگهر ئهو ستهمکارانه ببینی چۆن له ئێش و ئازاری سهرهمهرگدا (گیرێکیان خواردووه) فریشتهکانیش دهستیان لێدهکهنهوه و لێیان دهدهن و (پێیان دهڵێن): ئادهی گیانتان بدهن بهدهستهوه، دهی ڕۆحتان دهرکهن، ئهمڕۆ له تۆڵهی (خوا نهناسیتاندا) سزاو ئهشکهنجهی ڕیسوایی و شهرمهزاری دهدرێن، چونکه شتی ناحهقتان بهدهم خواوه ههڵدهبهست و خۆتان بهگهوره دهزانی له بهرامبهر ئایهت و فهرمانهکانی خوادا و لووت بهرزیتان نهیدههێشت باوهڕی پێ بهێنن.