وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَىٰ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا ۘ اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ
تهفسیری ئاسان
جا له دوای چوونی موسا (بۆ کێوی طور) قهومهکهی پهیکهری گوێرهکهیهکیان له خشڵهکانیان دروست کرد، که بۆڕهیهکی ههبوو!! ئایا ئهوان نهیانزانی که ئهوه بهڕاستی قسهیان لهگهڵدا ناکات و ڕێنمووییان ناکات بۆ هیچ ڕێیهک، (سهیره لهگهڵ ئهو ههموو کهم و کووڕیانهشدا) کردیان بهخوای خۆیان، ئهوانه ستهمکار بوون.