يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي
ته‌فسیری ئاسان
(ئه‌وسا به که‌ساسی و هه‌ناسه‌ی سارده‌وه‌‎) ده‌ڵێت: خۆزگه بۆ ئه‌م ژیانه‌م ده‌ست پێشخه‌ریم بکردایه‌.
: