وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ
ته‌فسیری ئاسان
ئه‌ی نه‌یبینیت که هه‌ژارو نه‌داریت، جا ماڵ و سامانی پێبه‌خشیت و ده‌وڵه‌مه‌ندی کردیت و بێ نیازی کردیت؟!
: