وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ ۖ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي ۖ هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا ۖ وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ۖ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ
അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്
അവര് അവരുടെ സാധനങ്ങള് തുറന്നുനോക്കിയപ്പോള് തങ്ങളുടെ ചരക്കുകള് തങ്ങള്ക്ക് തിരിച്ചുനല്കപ്പെട്ടതായി അവര് കണ്ടെത്തി. അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നമുക്കിനി എന്തുവേണം? നമ്മുടെ ചരക്കുകള് ഇതാ നമുക്ക് തന്നെ തിരിച്ചുനല്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. (മേലിലും) ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന് ആഹാരം കൊണ്ട് വരാം. ഞങ്ങളുടെ സഹോദരനെ ഞങ്ങള് കാത്തുകൊള്ളുകയും ചെയ്യാം. ഒരു ഒട്ടകത്തിന് വഹിക്കാവുന്ന അളവ് ഞങ്ങള്ക്ക് കൂടുതല് കിട്ടുകയും ചെയ്യും. കുറഞ്ഞ ഒരു അളവാകുന്നു അത്.
കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്
അവര് തങ്ങളുടെ കെട്ടുകള് തുറന്നുനോക്കിയപ്പോള് തങ്ങള് കൊണ്ടുപോയ ചരക്കുകള് തങ്ങള്ക്കു തന്നെ തിരിച്ചുകിട്ടിയതായി കണ്ടു. അപ്പോഴവര് പറഞ്ഞു: "ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നമുക്കിനിയെന്തുവേണം? നമ്മുടെ ചരക്കുകളിതാ നമുക്കു തന്നെ തിരിച്ചുകിട്ടിയിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങള് പോയി കുടുംബത്തിന് ആവശ്യമായ ആഹാരസാധനങ്ങള് കൊണ്ടുവരാം. ഞങ്ങളുടെ സഹോദരനെ കാത്തുരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യാം. ഒരൊട്ടകത്തിന് ചുമക്കാവുന്നത്ര ധാന്യം നമുക്കു കൂടുതല് കിട്ടുമല്ലോ. അത്രയും കൂടുതല് അളന്നുകിട്ടുകയെന്നത് വളരെ വേഗം സാധിക്കുന്ന കാര്യമത്രെ.”