Po, ka edhe disa nga beduinët që besojnë All-llahun dhe botën tjetër dhe atë që e japin e konsiderojnë afrim te All-llahu dhe bekim te i dërguari. Veni re, ato janë afrime te All-llahu për ta, e All-llahu do t’i përfshijë në mëshirën e Tij. All-llahu falë dhe është mëshirues.

Por ka beduinë të cilët i besojnë All-llahut dhe botës tjetër dhe konsiderojnë se ajo çka japin është rrugë për t’u afruar te All-llahu dhe ta meritojnë bekimin e Profetit. Shikoni, ajo është me të vërtetë afërsi për ata, All-llahu do t’i përfshijë në mëshirën e vet, sepse Allau fal dhe është mëshirëplotë.

E ka nga beduinët, që besojnë Perëndinë dhe Ditën e Kijametit dhe atë që e kanë shpenzuar (në rrugën e Perëndisë), e marrin për afrim te Perëndia dhe meritimin e bekimit të Pejgamberit. E, me të vërtetë, ai shpenzim i tyre, është afrim i tyre (te Perëndia). Perëndia ata do t’i shpie në mëshirën e Vet. Se, Perëndia, me të vërtetë, është falës dhe mëshirues.