(Beni) anneme iyilik eder (kıldı), beni baş kaldıran bir zorba yapmadı.

"Anneme itati de. Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı."

Çocuk: "Ben şüphesiz Allah'ın kuluyum. Bana kitap verdi ve beni peygamber yaptı, nerede olursam olayım beni mübarek kıldı. Yaşadığım müddetçe namaz kılmamı, zekat vermemi ve anneme iyi davranmamı emretti. Beni bedbaht bir zorba kılmadı. Doğduğum günde, öleceğim günde, dirileceğim günde bana selam olsun" dedi.

Ve anama itaatli etmiştir beni ve cebbar, kötü kişi olarak yaratmamıştır beni.

"Anneme iyilik etmemi önerdi. Beni zorba bir eşkıya yapmadı."

veberram bivâlidetî. velem yec`alnî cebbâran şeḳiyyâ.

"Beni anneme saygılı kıldı; beni bedbaht bir zorba yapmadı."

"Beni anneme hürmetkar kıldı. Beni zorba ve isyankar yapmadı."

“Anneme saygılı, hayırlı evlat kılıp, asla zorba, bedbaht ve hayırsız biri yapmadı” [17,23; 31,14]

"anneme karşı iyi huylu olmamı emretti. Beni baş kaldıran bir zorba yapmadı."