(Nuh): "Rabbim, dedi, kavmim beni yalanladı."

Dedi ki: "Rabbim, şüphesiz kavmim beni yalanladı."

Nuh: "Rabbim! Milletim beni yalanladı. Benimle onların arasında Sen hüküm ver. Beni ve beraberimdeki inananları kurtar" dedi.

Rabbim dedi, gerçekten de kavmim, yalanladı beni.

Nûh şöyle yakardı: "Rabbim, toplumum beni yalanladı."

ḳâle rabbi inne ḳavmî keẕẕebûn.

Nuh: Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla suçladı.

Nuh: "Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla itham etti."

Nûh: “Ya Rabbî, dedi, halkım beni yalancı saydı.Artık benimle onlar arasındaki hükmünü Sen ver, beni ve beraberimdeki müminleri Sen halas eyle ya Rabbî!” [54,10-14]

Dedi ki, "Rabbim, halkım beni yalanladı."