گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد.

مى‌پندارد كه دارايى‌اش جاويدانش گرداند.

مى‌پندارد كه مالش او را جاويد كند

پندارد كه مالش او را جاويد كرده،

پندارد که مال و دارایی دنیایش عمر ابدش خواهد بخشید.

آخر گمان می‌برد که دارائیش بدو جاودانگی می‌بخشد! (پس چرا چنین بت مشکل گشائی را نپرستد و شخصیّت همگان را در پای آن قربانی نکند؟).

پندارد که مالش او را جاودانه می‌سازد

او گمان می‌کند که اموالش او را جاودانه می‌سازد!

پندارد که مالش جاودان داردش‌

مى‌پندارد كه مالش وى را جاويد و پاينده مى‌دارد.

پندارد که مالش او را ماندگار کرده.