فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ
انصاریان
و گفت: به راستی من بیمارم.
آیتی
و گفت: من بيمارم.
بهرام پور
و گفت: من بيمارم [و با شما به مراسم عيد نمى‌آيم‌]
فولادوند
و گفت: «من كسالت دارم!»
الهی قمشه‌ای
و با قومش گفت که من بیمارم (و نتوانم به جشن عید بتان آیم).
خرمدل
گفت: من ناخوش هستم. (روحم از این کفر و شرک و ظلم بیمار است).
خرمشاهی
و گفت من بیمارم‌
مکارم شیرازی
و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!»
معزی
پس گفت همانا منم بیمار
مجتبوی
و آنگاه گفت: همانا من بيمارم.
صادقی تهرانی
پس گفت: «من به‌راستی بیمارم!»
: