وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
انصاریان
و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
آیتی
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى بود.
بهرام پور
و در اموالشان سهمى براى سائل و محروم بود
فولادوند
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود.
الهی قمشه‌ای
و در اموالشان بر فقیر سائل و محروم حقّی منظور می‌داشتند.
خرمدل
در اموال و دارائیشان حقی و سهمی (جز زکات) برای گدایان و بینوایان تهیدست بود.
خرمشاهی
و در اموالشان سهمی برای سائل و محروم بود
مکارم شیرازی
و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود!
معزی
و در مالهای ایشان بهره‌ای برای دریوزه و بینوا بود
مجتبوی
در مالهاشان براى خواهنده نيازمند و تنگ‌روزى بى‌بهره حقى بود- زكات و صدقه-.
صادقی تهرانی
و در اموالشان برای سائل و محروم، حقّی (معلوم) است.