و دستش را از گریبانش بیرون کشید که ناگاه دست برای بینندگان سپید و درخشان گشت.

و دستش را بيرون آورد، در نظر آنان كه مى‌ديدند سفيد و درخشان بود.

و دست خود [از گريبان‌] برآورد كه ناگه براى ناظران درخشان گرديد

و دست خود را [از گريبان‌] بيرون كشيد و ناگهان براى تماشاگران سپيد [و درخشنده‌] بود.

و دست (از گریبان خود) برآورد که ناگاه بینندگان را سپید و رخشان بود.

و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد، به ناگاه بینندگان دیدند که (همچون خورشید، درخشان و) سفید است.

و دستش را [از گریبانش‌] بیرون آورد، و ناگهان سپید و درخشان در دید تماشاگران پدیدار شد

و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد؛ سفید (و درخشان) برای بینندگان بود!

و برآورد دستش را ناگهان آن پرتوی است برای بینندگان‌

و دست خويش [از گريبان‌] بيرون آورد، پس آن براى بينندگان سفيد و تابان مى‌نمود.

و دستش را (از گریبانش بیرون) کشید، پس ناگهان برای تماشاگران سپید و درخشان است.