إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
انصاریان
هنگامی که پروردگارش او را در وادی مقدس طوی ندا داد
آیتی
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد:
بهرام پور
آن وقت كه پروردگارش او را در وادى مقدس «طوى» ندا داد
فولادوند
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس «طوى» ندا درداد:
الهی قمشه‌ای
آن گاه که خدایش او را در وادی مقدس طوی (قرب طور) ندا کرد.
خرمدل
بدان گاه که پروردگارش او را در زمین مقدّس طُوی صدا زد.
خرمشاهی
چون پروردگارش او را در وادی مقدس طوی ندا داد
مکارم شیرازی
در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدّس «طوی» ندا داد (و گفت):
معزی
گاهی که بانگ دادش پروردگارش بر درّه مقدّس طوی
مجتبوی
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى بخواند
صادقی تهرانی
چون پروردگارش او را در وادی مقدّس به حال پیچیدگی (نورانیش) ندا در داد: