و اما کسی که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛

اما هر كس كه از ايستادن در برابر پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى بازداشته،

و اما آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان بود و خويشتن را از هوس‌ها بازداشت

و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد، و نفس خود را از هوس باز داشت...

و هر کس از حضور در پیشگاه عزّ ربوبیت بترسید و از هوای نفس دوری جست.

و امّا آن کس که از جاه و مقام پروردگار خود ترسیده باشد، و نفس را از هوا و هوس بازداشته باشد.

و اما هر کس که از ایستادن [در موضع حساب و حشر] در پیشگاه پروردگارش ترسیده و نفس را از هوی و هوس بازداشته باشد

و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد،

و امّا آنکه بترسد جایگاه پروردگار خویش را و بازدارد خویشتن را از هوسها

و اما هر كس كه از مقام پروردگار خود- يا از ايستادن در پيشگاه پروردگارش- ترسيد و خويشتن را از آرزو و كام دل بازداشت،

و اما کسی که از مقام پروردگارش هراسید، و نفس (خود) را از هوس باز داشت،