فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
انصاریان
تو [با روی گردانی] از او به دیگران می پردازی.
آیتی
تو از او به ديگرى مى‌پردازى.
بهرام پور
پس تو از او به ديگرى مى‌پردازى
فولادوند
تو از او به ديگران مى‌پردازى.
الهی قمشه‌ای
تو از توجه به او خود داری می‌کنی!
خرمدل
تو از او غافل می‌شوی (و بدو اعتناء نمی‌کنی!).
خرمشاهی
تو از او به دیگری می‌پردازی
مکارم شیرازی
تو از او غافل می‌شوی!
معزی
پس تو از او سرگرمی جستی
مجتبوی
پس تو از او [به ديگرى] مى‌پردازى.
صادقی تهرانی
پس تو از او -با بی‌‌اعتنایی- سهل‌انگاری می‌کنی.