یا متذکّر [حقایق] گردد و آن تذکر او را سود دهد؛

يا پند گيرد و پند تو سودمندش افتد.

يا پند گيرد و آن پند سودش دهد

يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد.

یا (به تعلیم رسول) به یاد خدا آید و ذکر حق او را سودمند افتد. (مراد عبد اللّه مکتوم است که چون حضور رسول برای تعلیم قرآن آمد جمعی از اکابر کفار قریش نزد حضرت بودند، حضرت از حرص بر ایمان و هدایت آنها به او توجه کامل نکرد و به صحبت مشغول بود و مرد متشخصی از امویان بر آن نابینا ترشرویی و اظهار انزجار نمود. بر نکوهش او و حرمت عبد اللّه این آیات نازل شد).

یا این که پند گیرد و اندرز بدو سود برساند.

یا پندگیرد و پندش سود بخشد

یا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد!

یا یادآور شود پس سود دهدش یادآوردن‌

يا پند گيرد و آن پند سودش دهد.

یا یاد پذیرد، پس یادواره سودش دهد.