Daha önce biz ailemiz içinde (iken sonumuzdan) korkardık. dediler.

Dediler ki: "Biz doğrusu daha önce, ailemiz (yakın akrabalarımız) içinde endişe edip-korkardık."

"Doğrusu bundan önce ailemizin yanında bile korku içindeydik; Allah lütfedip bizi kavurucu azabdan korudu; doğrusu bundan önce de O'na yalvarıyorduk; şüphesiz O, iyilik yapandır, acıyandır" derler.

Derler ki: Gerçekten de daha önce ehlimizin içinde, ilimizde, yurdumuzda, korku içindeydik biz.

"Daha önce biz, ailemiz içinde endişe ile ürperiyorduk."

ḳâlû innâ künnâ ḳablü fî ehlinâ müşfiḳîn.

Derler ki: "Daha önce biz, aile çevremiz içinde bile (ilahi azaptan) korkardık."

Ve diyorlar ki: "Gerçekte biz daha önce (dünya hayatında) âilemiz içinde (âkibetimizden) korkardık".

Biz dünyada, ailemiz içinde iken sonumuzdan endişe ederdik. Ama şükürler olsun ki Allah bize lütfetti ve bizi, o kavuran ateşten korudu.

"Daha önce halkımızın arasında çekinirdik," derler,