Kaba, sonra da kötülükle damgalı,

Zorba-saygısız, sonra da kulağı kesik;

Diliyle iğneleyen, kovuculuk eden, iyiliği daima önleyen, aşırı giden, suç işleyen, çok yemin eden alçak zorbaya, bütün bunlar dışında bir de soysuzlukla damgalanmış kimseye, mal ve oğulları vardır diye aldırış etmeyesin.

Ayrıca da çirkin ve kötü huylu soysuza.

Kaba/obur, bütün bunlardan sonra da soyu bozuk, kötülükle damgalı.

`utüllim ba`de ẕâlike zenîm.

Kaba ve kötülükle damgalı,

Kaba ve haşin, sonra da kötülükle damgalı,

Sakın uyma: Servet ve hanedan sahibi diye, o bol bol yemin eden, değersiz adama! O gammaz, söz gezdiren, hayrın önünü kesene, o saldırgana, günaha dadanmışa! Şerefsiz, kaba, hem de soysuz olana! Kendisine âyetlerimiz okunduğunda “Bu eski insanların masalları!” diyene, yakında onun burnunu dağlayıp damga basarız. [74,11-26; 6,25; 8,31; 46,17]

İnsafsız ve sahtekar.