Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (yolunu şaşırmış).

Mal (servet) ve çocuklar sahibi oldu diye,

Diliyle iğneleyen, kovuculuk eden, iyiliği daima önleyen, aşırı giden, suç işleyen, çok yemin eden alçak zorbaya, bütün bunlar dışında bir de soysuzlukla damgalanmış kimseye, mal ve oğulları vardır diye aldırış etmeyesin.

Malmülk ve evlat sahibi bile olsa.

Mal ve oğullar sahibi olmuş da ne olmuş?

en kâne ẕâ mâliv vebenîn.

Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (böyle yolunu şaşırmış)

Mal ve oğulları var diye (böyle davranır).

Sakın uyma: Servet ve hanedan sahibi diye, o bol bol yemin eden, değersiz adama! O gammaz, söz gezdiren, hayrın önünü kesene, o saldırgana, günaha dadanmışa! Şerefsiz, kaba, hem de soysuz olana! Kendisine âyetlerimiz okunduğunda “Bu eski insanların masalları!” diyene, yakında onun burnunu dağlayıp damga basarız. [74,11-26; 6,25; 8,31; 46,17]

Mal ve çocuk sahibidir diye (onlara uyma).