Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zulmedenlermişiz! dediler.

Dediler ki: "Rabbimiz Seni tesbih eder, yüceltiriz; gerçekten bizler zalim imişiz."

"Rabbimizi tenzih ederiz; doğrusu biz yazık etmiştik" dediler.

Dediler ki: Şanı yücedir Rabbimizin, gerçekten de zalimlerden olduk biz.

O zaman dediler ki: "Tespih ederiz seni, ey Rabbimiz! Gerçekten biz zalimler olduk."

ḳâlû sübḥâne rabbinâ innâ künnâ żâlimîn.

Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.

"Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zalimler imişiz." (dediler).

Bunun üzerine “Sübhansın ya Rabbenâ, her türlü noksandan uzaksın! Doğrusu biz kendimize zulmetmişiz!” deyip, birbirlerini kınamaya başladılar.

Dediler ki, "Rabbimiz yücedir. Biz zalimler imişiz."